یکی از حرکات زیر بغل که با وزن بدن انجام می‌شود و در دسته حرکات چند مفصلی قرار می‌گیرد حرکت بارفیکس استرالیایی است. در اجرای این حرکت بیشتر عضلات بدن درگیر می‌شوند و بیشترین فشار بر روی عضلات فوقانی پشت به‌خصوص دلتوئید خلفی یا همان سرشانه پشتی، ذوزنقه و متوازی الاضلاع وارد می‌شود.
عضلات دیگری نیز در اجرای حرکت بارفیکس استرالیایی درگیر می‌شوند که شامل ساعد، دوسر بازویی و میان تنه هستند.
نحوه اجرای حرکت بارفیکس استرالیایی
- میله دستگاه اسمیت را جوری تنظیم کنید که از ارتفاع کمر شما کمی بیشتر باشد و سپس زیر آن دراز بکشید دست ها را جوری بگیرید که از عرض شانه خودتان یک تا دو وجب بیشتر باشد.
- بدن شما یعنی باسن، کمر و پاشنه پا شما باید در یک خط مستقیم باشند و خم نشوند
- سپس حرکت را اجرا کنید و آرنج ها را تا حدی خم کنید که قفسه سینه شما به میله نزدیک شود
- با مکثی کوتاه در این حالت، با یک ریتم کنترل شده به حالت اولیه خود بازگردید
- حرکت را به تعداد مشخص شده و به آرامی و با تمرکز انجام بدهید.
نکات مهم برای اجرای حرکت بارفیکس استرالیایی دست باز
- از آویزان شدن باسن خود جلوگیری کنید و آن را منقبض نگه دارید
- در طول اجرای حرکت شکم خود را سفت نگه دارید
- چنانچه قدرت کافی برای اجرای این حرکت ندارید می‌توانید پاهای خود را خم نگه دارید.
- در فاز مثبت حرکت، اجازه دهید تیغه های شانه جمع شوند.
